Doet u ook al mee aan wildplukken? Blaadjes, bloemetjes,
vruchten oogsten uit de natuur? Eten uit de natuur is momenteel een echte hype.
Als natuur- en tuinmens zou ik dat moeten toejuichen. Maar toch heb ik daar een
paar kanttekeningen bij.
Zoals bij zoveel hypes slaat het soms door. Ik las een
bericht van iemand die elke ochtend de duinen afstruint naar eetbare bloemen
voor een lokaal restaurant. Er is een ‘wildgroei’ aan boeken, websites en
workshops. Op facebook zijn er verschillende groepen die over eetbare wilde planten
gaan. De schrik slaat je daarbij soms om het hart. Een foto van een giftige
plant of paddenstoel die al geplukt is met daarbij de vraag ‘Is dit eetbaar?’
Sommige cynische mensen reageren daarop met ‘In elk geval één keer’. Vaak zal je
er overigens hooguit wat misselijk van worden. Maar ik neem dat risico liever
niet.
En mag dat eigenlijk: oogsten uit de natuur? Officieel alleen
met toestemming van de terreineigenaar. Nu maakt niemand zich er druk om als je
een blaadje veldzuring plukt en daarop kauwt. Of dat je één braam plukt. Maar
er worden wel boetes uitgedeeld! Ook aan mensen die een emmer bramen plukken om
er thuis jam van te maken.
Het probleem is natuurlijk dat je vaak de boel verstoort.
Op zoek naar dat ene lekkere blaadje of besje vertrap je andere waardevolle
planten of verstoor je de dieren. Ook zijn sommige planten beschermd zoals
daslook. En wat als iedereen zijn maaltje in de natuur bij elkaar sprokkelt???
Voorstanders van wildplukken zeggen dat het de
betrokkenheid bij de natuur vergroot. En dat het goed is voor ons bewustzijn
waar ons eten vandaan komt. Allemaal waar. Maar als het echt lekker en eetbaar
zou zijn, zou het dan niet al lang in cultuur gebracht zijn als groente- of
fruitgewas?
Ik plukte laatst een salade bij elkaar uit mijn eigen
tuin. Mijn man vond dat hij vooral bladeren in zijn mond had. Dus nog maar wat
extra dressing erover. De pluksla uit de moestuin vind ik lekkerder. Gegarneerd
met een plukje vogelmuur, een blaadje veldzuring en een enkel viooltje; dat dan weer wel.
Sommige planten leveren overigens echt lekkere gerechten
op zoals brandnetelsoep, kruidenboter met look-zonder-look, bramenjam, (water)muntthee,
paardenbloemengelei en vlierbloesemlimonadesiroop. En bloemenboter is niet alleen
lekker maar ook erg vrolijk.
Dus ik zou zeggen: wildpluk gerust, maar met mate. En als je het niet zeker weet: laten staan!
(Deze column verschijnt ook op 29 april 2015 in de Nieuwe Meerbode)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten